April 2011


Ik heb er meerdere malen over getwijfeld, maar het zijn toch echt prachtige, krachtige Pinksterbloemen die in onze tuin aan het groeien zijn. Ze vertakken zich flink, dus er komen hopelijk lekker veel bloempjes aan. De bloemknoppen beginnen in ieder geval al mooi roze te kleuren.
Ik heb al meerdere keren in de buurt van een Robinia-'paaltje' in onze achtertuin Watermunt (Mentha aquatica) geroken. Die heeft daar in de buurt ook gestaan en gebloeid vorig jaar, maar nu kon ik er steeds helemaal niets van vinden. Tot ik vandaag een flink tapijt mos weghaalde (om ruimte te maken voor iets meer variatie aan plantengroei). Onder dat tapijt kwam ik namelijk een lange, bleekgroene uitloper van Watermunt tegen. Op de onderstaande foto is de uitloper al flink bijgekleurd en zitten er allemaal scheuten aan. Het is een woekeraar, maar redelijk goed in de hand te houden meen ik. Hoewel... Ik heb er ook niets van gemerkt dat er een uitloper onder het gras door is gegroeid waardoor er nu allemaal kleine Watermunt plantjes opkomen, zo'n beetje precies op het graspaadje... Ruikt heerlijkt als je er overheen loopt, maar ze zullen het daar niet tot volwaardige planten schoppen denk ik.
Helaas nog geen goede foto van het tot nu toe enige bloeiende Bosanemoontje (Anemone nemorosa). Maar wel leuk dat dit plantje, dat ik twee jaar terug als eerste van de huidige drie of vier plantjes plantte tot bloei komt.
Inmiddels is er ook veel meer te zien van de andere bosplant, het Schaduwkruiskruid (Senecio nemorensis). Eén van de planten lijkt me een nieuwe zaailing, want daar groeide er vorig jaar zeker geen. Of, en dat is eigenlijk véél waarschijnlijker (even in de Nederlandse Oecologische Flora gespiekt), het is een uitloper van de wortelstok.
Een andere plant die uitlopers vormt, en flink wat ook, is Hop (Humulus lupulus). Op allerlei plaatsen komt die op. Ook waar ik haar (het is namelijk een vrouwtjes) eigenlijk liever niet heb. Daar breek ik ze dan ook gewoon af, of trek een heel stuk uit de grond of zoiets. Maar daar waar ze haar gang mag gaan is het een mooie plant. Indrukwekkend ook, met die enorme groeikracht waar de scheuten nu de grond mee uitknallen en al die stekeltjes waarmee ze houvast krijgt bij het klimmen door andere planten. In ons geval liever niet in andere planten, maar door de dode lange takken die speciaal voor haar tegen de garage staan. :)

                 



Na het nodige geplan ben ik vandaag samen met drie andere leden van de Sectie Hymenoptera van de Nederlandse Entomologische Vereniging (NEV) met een 'bijenonderzoek' bezig geweest. Voor de duidelijkheid, de Entomologische Vereniging houd zich bezig met het stimuleren van onderzoek naar insecten, de Sectie Hymenoptera bestudeert bijen, wespen en mieren.
Vorig jaar ben ik al eens zonder hulp met een onderzoekje bezig geweest. Ik heb er naderhand een rapport over geschreven dat hier te downloaden is. Toen is het niet gelukt te bepalen wat de nestdiepte van Andrena bimaculata was, een zeldzame bijensoort van de Rode Lijst die in een roggeakker op de Duivelsberg bij Beek massaal voorkomt. In één van de nummers van het blad van de sectie stond een op het rapport lijkend verhaaltje waarin ik liet weten dat als mensen nog eens een poging wilden wagen dat te bepalen ik me aanbevolen hield. Ik kreeg reactie van een lid van de sectie die al eens een indrukwekkend stuk in het blad van de sectie schreef over een soortgelijk onderzoek.
Goed, vandaag dus aan de slag. We zagen natuurlijk erg veel bijen en door de anderen werden er ook aardig wat verzameld, verschillende soorten. We zagen ook nog een erg mooie oliekever wat later de zeldzame Blauwe Oliekever (Meloe violaceus) bleek te zijn. Wat een aparte levenswijze houden die beestjes er op na zeg! Van Wikipedia: 'De voortplanting en levensgeschiedenis van deze kevers is bijzonder; ze vertonen een zogenaamde hypermetamorfose. De vrouwtjes leggen tot wel duizend eitjes in de grond. De zeer kleine uitgekomen larve, die drie haakjes aan ieder van zijn poten heeft en daarom wel een triunguline (drienagelige) wordt genoemd, klimt in een plant, kruipt daar op een bloem, en wacht tot er een bij langskomt om nectar te zoeken. De larve klampt zich met de haak-achtige voorpoten vast aan de haren van de bij en vliegt mee naar het nest van de bij. De bij legt een ei in het nest dat op een laagje honing drijft. De triunguline verlaat de bij nu en eet het ei op. Hierna vervelt de larve in het geroofde bijennest. Van een beweeglijke, kruipende triunguline wordt hij een made-achtige nagenoeg pootloze larve, die zich met de inhoud van het bijennest voedt en nog een aantal malen vervelt. Hierna verpopt hij zich voor de tweede keer en komt als een volwassen oliekever uiteindelijk uit de pop tevoorschijn. Het is dan al aan het eind van de zomer, en de kever verlaat het nest pas de volgende lente. Het aantal eieren moet zo groot zijn omdat slechts een paar larven het geluk zullen hebben een lift te krijgen van een bij van de juiste soort met een nest in het juiste stadium. Niet alle bijensoorten zijn geschikt, alleen bepaalde solitaire bijen. Omdat het met een aantal daarvan minder goed gaat, heeft ook de oliekever daar last van. In veel streken zijn ze niet meer algemeen of zeldzaam.'
Dat was niet de enige parasiet die we tegenkwamen. Blaaskopvliegen (Myopa sp.), Wespbijen (Nomada sp.) en veel Gewone Wolzwevers (Bombylius major).
Verder flink ons best gedaan om de neststructuur en diepte te bepalen. Van de structuur bleek al snel dat dat niet ging lukken. De diepte liet ook nogal even op zich wachten, maar dat is uiteindelijk wel gelukt. Wel vreemd, want de nestdiepte lijkt op zo'n 15 a 20 cm diepte te liggen. De akker wordt elk najaar tot op een diepte van 20 a 25 cm geploegd namelijk. Er blijven dus nog wel wat vragen te beantwoorden.
Eenvoudiger onderwerpen dan. De achtertuin. Daar beginnen in het 'moerasje' stevig uitziende groene punten omhoog te komen, Moerasandoorn (Stachys palustris). Verder beginnen de rozetten van Jakobskruiskruid (Jacobaea vulgaris subsp. vulgaris) ook flink te groeien. Het is zo'n veelvormige plant! Vergelijk op onderstaande foto's de twee typen bijvoorbeeld maar eens!
Achter in de tuin zijn er ook weer wat zwammetjes te zien, volgens mij zijn het zwavelkopjes, al weet ik niet precies welke soort.
Her in der bloeit nu ook de Draadereprijs (Veronica filiformis). Leuke bloemetjes hoor, maar ik vind de alternatieve naam 'gazonpest' wel op z'n plaats... Probeer hier maar eens vanaf te komen... De draadjes (het plantje doet haar naam eer aan) trek je zo kapot en elk stukje vormt een nieuw plantje.

              

              



We hebben regelmatig een erg 'tam' Roodborstje (Erithacus rubecula) in de tuin. Vandaag heb ik maar eens geprobeerd hem of haar een beetje leuk op de foto te zetten. De eerste van de foto's hieronder is door het raam gemaakt.
Iets verderop in de achtertuin staat het leemwandje voor bijen en wespen. Eigenlijk vooral voor Anthophora plumipes (Gewone Sachembij), maar andere soorten als bijvoorbeeld Colletes daviesanus (Wormkruidbij) zijn natuurlijk ook welkom. Bijtjes als Osmia bicornis en O. cornuta verwijs ik toch graag naar de speciaal voor hen bedoelde houtblokken. Die doen dat tot noch toe gelukkig ook prima. In het leemwandje wordt erg hard gewerkt door eerder genoemde Anthophora plumipes. Een hommel-achtige bij dat dankzij de dichte beharing al vroeg in het voorjaar kan vliegen. Ze vliegen bij ons in de tuin vooral op Gevlekt Longkruid (Pulmonaria officinalis), maar lipbloemen zoals Paarse Dovenetel (Lamium purpureum krijgen ook bezoekjes. Anthophora plumipes is lastig te fotograferen vind ik. De bloembezoekjes zijn maar van korte duur, het zijn haastige bijen. Veel proberen dan maar, maar vooralsnog niet met het gewenste effect.
Het aanbieden van hondenhaar heeft wél het gewenste effect. Het hondenhaar in een pindanetje vind gretig aftrek. Vooral van Koolmezen (Parus major), maar vandaag ook eens van grotere vogels, een stel Kauwen (Corvus monedula). Dat zal een lekker zachte nestbodem worden. :)

           



Het mag dan geen pinksteren zijn, de Pinksterbloemen (Cardamine pratensis) bloeien! Nog maar net, dus het zijn nog maar een paar bloemetjes, maar toch. :)
Ook het Grote Muur is weer in bloei gekomen. Ook nog maar net, dus alleen nog maar even een foto van een enkel (maar wel heel mooi) bloemetje. Over een tijdje hopelijk een overzichtje van een groot oppervlak vol van deze bloemetjes. :)

  



In de dagboek invoer van 3 april schreef ik al over het leemwandje voor Anthophora plumipes. Dat wordt nog steeds goed gebruikt door deze bijensoort. Er zijn zelfs wat nieuwe gangen bij gegraven! Het merendeel van de gaten op onderstaande foto heb ik geboord om de bijen tot nestelen te verleiden, maar aan de linkerkant zijn er toch wat bijgekomen, bijv. degene die het dichts bij de rand ligt.
Hartstikke leuk dat Anthophora plumipes het zo goed doet in onze tuin. Een heel stuk minder leuk vind ik het hoe goed de teken zich thuisvoelen... 'Get a room'! Eentje ver hier vandaan dan het liefst...
Afgelopen najaar heb ik, vrijwel tegen de 'regels' van een snoeiboekje in, de wilg die ik voor het gemak maar Grauwe Wilg zal noemen gesnoeid. En flink ook... Het moet een soort knotstruik worden. Dus twee korte stammetjes laten staan en maar hopen dat 'ie dat overleeft. De eerste bladeren verschijnen weer, dus ja! :)

     



Terwijl ik vandaag aan het werk was fotografeerde Lisette vanuit de keuken een zonnebadende Roodborst (Erithacus rubecula) op het terras. Dé Roodborst van 3 april waarschijnlijk. Zonnebadend waarschijnlijk, maar een 'mierenbad' kan ook best. Dat doen vogels wel eens namelijk, gaan liggen tussen de mieren. Die spuiten vervolgens ter verdediging mierenzuur over de vogel. Dat haalt parasieten weg. Het is dus een soort poetsbuurt. Geen idee of de Roodborst dat aan het doen was, maar toch leuk om even te vertellen. :)
Eenmaal thuis na het werk maakte ik zelf ook nog wat foto's in de tuin. Van de ontluikende katjes aan de Schietwilg (Salix alba) bijvoorbeeld. Ongelooflijk, wat een groeikracht hebben die planten toch. Ik heb vorig jaar een tak van een knotwilg in een straat verderop geknipt (toepasselijk de Wilgenlaan genaamd) en die gewoon maar een eind de grond in geduwd. De grond in onze achtertuin is behoorlijk vochtig, dus ik hoopte al dat de tak zou wortelen. Dat heeft 'ie dus prima gedaan. En niet alleen blad vormen, nee, huppah, meteen ook bloeien! Nou, van mij mag het hoor! :)
Dan is er nog het Knopig Helmkruid (Scrophularia nodosa). Dat heb ik gezaaid en het heeft zich vervolgens uitgezaaid. Mooi krachtige planten die er nu aan zitten te komen. Op de foto natuurlijk ook nog een bloeiende Kievitsbloem (Fritillaria meleagris), mooi, toch?
Onder de tak van de Perzik waar de voedersilo aan heeft gehangen is een waar veldje tarwe ontstaan. Waarschijnlijk afkomstig uit die ene zak goedkoop vogelvoer. Ik heb vooral de 'High Energy Puur' zadenmix van Vivara gevoerd, maar heb ook eens een goedkope zak voer bij de lokale bouwmarkt gekocht. In de High Energy Puur mix zitten allemaal gepelde zaden. Die gaan dus niet meer ontkiemen. Dat kocht ik vooral om een al te grote puinhoop onder de silo te voorkomen. In de goedkopere zak zaten hele erwten en tarwekorrels. Die tarwekorrels zijn dus niet allemaal opgegeten... Andere zaden ook niet, want tussen de tarwe plantjes staan ook nog andere plantjes. Heel klein nog, ik weet niet wat het is, hopelijk kom ik daar nog eens achter.

        



Ik heb al eens eerder bijtjes tussen het Glad Walstro (Galium mollugo) zijn verdwijnen. Vandaag ben ik er eens voor gaan zitten om ze op de foto te zetten, want ik ben toch wel benieuwd naar wat voor bijtjes dat zijn! Ze zoemen heel zacht, ik vind het geluid van bijen soms best typisch. Zo is dat van Anthophora plumipes (Gewone Sachembij) hoog en herkenbaar. Het geluid van deze onbekende bijen is dus ook vrij typisch. Ik fotografeerde eerst een bij die vrijwel direct tussen het Walstro verdween. Dat werd een onbruikbare foto. Dus wachten tot die weer naar buiten kwam dan maar. Maar dat gebeurde dus niet. Gelukkig hoorde ik toen het typische zoemen weer en kwam er een tweede bij aan vliegen. Die pauzeerde even op de wilg die daar groeit zodat ik haar aardig op de foto kon zetten. Ik zette de foto vervolgens op het forum van Waarneming.nl waar ik de naam Andrena carantonica kreeg, de Meidoornzandbij. Een communaal nestelende soort, wat wil zeggen dat verschillende vrouwtjes dezelfde hoofdingang van een nest wordt gebruikt, waarna elk vrouwtje toch haar eigen broedcellen maakt en voor de voedselvoorraad voor het eigen nageslacht zorgt. Dat kan wel kloppen dus, gezien het invliegen van verschillende bijen op wat dezelfde plaats lijkt te zijn. Leuk!

  



Vanochtend vroeg zag ik wat later een Bosmuis bleek te zijn zaadjes komen eten op het graspaadje in onze achtertuin. Steeds heen en weer van de begroeing in de borders weer naar het paadje. Dus ik ben maar even op het terras gaan zitten met mijn fotocamera om een filmpje te maken. :)
Gisteren zagen mijn vriendin en ik sporen van een Bever Castor fiber in de afwateringssloot langs de Nieuwe Rijksweg N325 tussen Ubbergen en Beek. Duidelijke sporen, want 't waren twee omgeknaadge dunne bomen. Leuk, een Bever zo dicht bij huis. Alleen kreeg ik de vanochtend een telefoontje van mijn vriendin, er lag een dode Bever langs de weg bij Ubbergen... :( Ik heb vervolgens geprobeerd iemand van Staatsbosbeheer te bereiken, maar diegene kreeg ik niet te pakken. Dan maar de politie gebeld. Die zouden de jachtopzichter inlichten. In de pauze op mijn werk even een mailtje gestuurd naar de praatgroep van de Flora en Fauna Werkgroep Gelderse Poort. Ik wist dat degene van Staatsbosbeheer die ik eerder probeerde te bereiken daar ook op aangesloten is, dus het verbaasde me niet dat ik daar later een mail van kreeg. Mensen van Staatsbosbeheer hadden de Bever opgehaald. Een volwassen dier. Ondanks de dassenrasters dus toch op het asfalt terecht gekomen. Het asfalt waar de auto's rijden welteverstaan, als ik die Bever met mijn fiets was tegengekomen was ik wel op tijd gestopt natuurlijk. Weer een goede reden om geen auto te rijden...



     



Leuk! Het Kruipend zenegroen (Ajuga reptans) staat in bloei! Dat er maar vele bijen en hommels van mogen profiteren! :)




In het leemwandje dat ik speciaal voor ze heb gemaakt hebben de eerste vrouwtjes Anthophora plumipes (Gewone Sachembij) hun nestgangen gedicht. Dat doen ze met leem bedekt met een soort klieruitscheiding waardoor het wittig en glad word. In andere nestgangen wordt nog hard gewerkt getuige af en aan vliegende bezige bijenvrouwtjes.
Naast een wandelingetje in de achtertuin weer eens een wandelingetjes Duivelsberg. Achter de boerdere die bij Staatsbosbeheer te huren is als vakantiewoning vonden we een Tjiftjaf-paartje dat daar tussen de lage begroeing aan het nestelen was. De foto had zo veel mooier kunnen zijn als die goed scherp was... :(
Eenmaal terug thuis weer even de achtertuin in. Daar hoorde ik ver weg een "kro kro". Dat klonk als een Raaf (Corvus corax)! Snel richting terras vanaf waar de lucht beter te overzien is. Daar was het weer: "kro kro". En ja hoor, daar kwam van achter de heuvelrug een Raaf aanvliegen! Gaaf! Praktisch over onze tuin! :D
Aan de rand van het Filosofendal, onderdeel van de Duivelsberg, had ik een stel oude stengels meegenomen van de rotplant Japanse Duizendknoop (Fallopia japonica). Die oude stengels zijn nog wel ergens goed voor. voor het maken van nestvoorzieningen voor wilde bijen bijvoorbeeld. Even wat knip-werk, maar dan heb je ook wat. Ik heb steeds een tussenschotje laten zitten waardoor er een dichte achterkant van het buisje ontstond. Vervolgens alles tussen het Eiken-bijenblok gestoken (zie laatste foto, het blok met het puntdakje is het Eiken-blok).
En dan nog die Bosmuis (Apodemus sylvaticus)... Tsjonge jonge... Die lijkt wel tam! Ik ging rustig zitten/liggen met mijn armen enigsinds gestrekt en de camera in mijn handen. Ik heb onderstaande foto's en filmpje in de macrostand gemaakt omdat de muis zo dichtbij kwam! Leuk! Dit nieuwe filmpje maakt het filmpje van 12 april wel een beetje overbodig of niet? :)

           

        




Eén dag nadat ik ze geplaatst heb hebben de bijtjes de buisjes van Japanse duizendknoop al gevonden! Er wordt al in genesteld! :)




Nog wat bewijsplaatjes van het zo snel al nestelen van de Rosse Metselbijtjes (Osmia bicornis, want die waren het dus). Er zitten dus al meerdere buisjes dicht. Op de eerste onderstaande foto is ook mooi in het grote gat in het blok zelf te zien dat er is begonnen aan het maken van een 'eindprop'. Op de tweede foto zijn nog wat parasitaire vliegjes te zien. Satellietvliegjes (Leucophora sp.) als ik me niet vergis.
Op de andere twee foto's de bloeiende Schietwilg (Salix alba)! Ongelooflijk, je knipt een tak van een boom, steekt 'm in de grond, en een tijdje later staat 'ie te bloeien! :)

        



Het ziet er goed uit achter in de tuin. De Gevlekte dovenetel (Lamium maculatum) groeit stevig en vormt een mooi tapijt met bloemen waar de hommels graag gebruik van maken. Daar tussenin zo'n beetje staat een stronk van een wilg (lijkt op Grauwe wilg (Salix cinerea), maar 't is volgens een bevriende botanicus misschien een kruising tussen Grauwe en Katwilg (Salix viminalis). Die heb ik afgelopen najaar flink teruggesnoeid. Niet volgens een snoeiboekje, want dan zou ik de wilg tijdens de bloei moeten snoeien. Ja, ehm, ik heb die wil juist voor de bloemen omdat die zo vroeg zijn dat ze waardevol zijn voor vroeg vliegende insecten. In 't najaar dus, en dat lijkt geen probleem voor de wilg, want die loopt flink uit. Dat ziet er goed uit voor volgend voorjaar!
Een andere leuke bloem, die volgens mij vrijwel geen waarde heeft voor insecten, is die van Grote Muur (Stellaria holostea). Een prachtig tapijt fijne witte bloemetjes. Erg mooi! Op de foto waar dat op te zien is verder vooraan Boerenwormkruid (Tanacetum vulgare), hard groeiende Hop (Humulus lupulus) tegen de garagemuur, iets verderop tegen de garagemuur Vlier (Sambucus nigra) en daarnaast een geel bloeiende Kruisbloemige, ik weet niet zeker wat voor soort, iets uit een of ander mengsel geloof ik.
In het leemwandje bedoeld voor de Gewone sachembij (Anthophora plumipes) heeft een ander bijtje een nestje gemaakt. Dat is op onderstaande foto te zien doordat het gaatje is dichtgemaakt met leem. Dat doet Anthophora plumipes niet op die manier. Ik vermoed dat hier een Rosse metselbij (Osmia bicornis) aan het werk is geweest.
In de plantenbak waar vorig jaar een bijna manshoge Aardpeer (Helianthus tuberosus) groeide (na het planten van een knolletje gekocht in de natuurvoedingswinkel) komen nu meerdere nieuwe planten op. Het is een woekeraar en dat blijkt wel. Maar goed dat 'ie in een pot staat dus. Op onderstaande foto zijn de Aardperen de plantjes in de hoeken, het zijn er vier. Er staat ook nog een armzalig rozetje van een klokje tussen.
Verder heb ik vandaag flink wat herrie geproduceerd, in naam der bijenhuisvesting. Het was een tip van een bijenkenner. Ik zou graag Wormkruidbijen (Colletes daviesanus) in de tuin laten nestelen. Ze bezoeken het bloeiend Boerenwormkruid in aardige getalen, maar ik zie ze niet in het leemwandje voor Anthophora plumipes nestelen, al lees ik in de literatuur dat ze in lemen steilwanden nestelen. De kenner heeft wel nestelende Wormkruidbijen in zijn tuin, waar ze dat doen in voorgeboorde gaatjes in steen. Ok, dan doen we dat toch. De garage is een soort vrijstaat. Die willen we op termijn tegen de vlakte krijgen om ruimte te maken voor interessanter dingen, zoals een vijver. Tot die tijd kan ik er naar hartelust in boren. In dit geval dus 42 gaatjes van 6 mm. Ik hoop dat het de moeite en herrie waard was...

              



Al een paar dagen vliegen er Franse veldwespen (Polistes dominula) naar een drinkbak voor vogels en insecten op 't terras in onze achtertuin. Vandaag kon ik vaststellen wat ze nou precies aan 't doen zijn. Ze drinken het water niet, maar nemen het mee naar hun nest onder onze eigen dakpannen! Ik vermoed dat ze het aan hun larven geven. Of dat het misschien vermengd word met houtvezels, want ik zag ook eens hoe er houtvezels van een klimrekje in de tuin werden geknaagd. Ik vind het helemaal prima! Alleen jammer dat er van het nest helemaal niets te zien is... Wel heb ik vanuit het zolderraam kunnen bekijken hoe de wespen hun nestplaats binnenvliegen. Zal wel lekker warm zijn daar...
Ook erg leuk om te zien was hoe een Gewone Wolzwever (Bombylius major) het zand bij een mierennest op 't terras gebruikte om haar eitjes mee te bepoederen. Dat doen ze om de eitjes te camoufleren zodat ze niet opvallen als ze bij de ingang van een solitair bijennest worden gedropt. Daar komen ze vrijwel direct uit waarna de larve het nest in kruipt. Daar leeft deze van de voedselvoorraad en larve van de bij.

     




Ik begin even bij de laatste foto! Ik ontdekte vandaag namelijk de rups van een Oranjetipje (Anthocharis cardamines) op een vruchtje van één van de Pinksterbloemenen (Cardamine pratensis) in onze achtertuin! Erg leuk! Smakelijk, klein rupsje!
Verder wordt het bijenblok waar ik al die 'buisjes' van die rotplant Japanse duizendknoop (Fallopia japonica) tussen heb gepropt erg goed bezocht. Op de foto is het niet makkelijk te zien, maar er zitten of vliegen aardig wat Rosse metselbijen (Osmia bicornis) op en bij!
Verder kon ik net als gisteren weer een Gewone Wolzwever (Bombylius major) in de achtertuin fotograferen. Ditkeer van dichterbij. Ik zou zo graag eens een vliegende goed op de foto zetten...

     




Het Bosgierstgras (Milium effusum) staat bijna in bloei. Erg moeilijk om die prachtige pluim te fotograferen, dat heb ik al veel vaker ervaren. De pluim is nu ook nog niet op z'n mooist, dat is 'ie als 'ie zo sierlijk wijds gaat hangen. Erg leuk om deze soort in de tuin te hebben! Succesvol gezaaid! :)
Het rupsje waar ik gisteren al over schreef was vandaag lekker aan het eten. Nogmaals smakelijk!

  




28 april stuurde ik een dringende email naar provincie Gelderland. De tekst was als volgt:
14 Juli 2010 heeft mijn vriendin een email gestuurd waarin ze aankaartte dat in de masten van de stoplichten op de kruising van de N325 met de Sint Hubertusweg Spreeuwen nestelden. Met het oog op de toen al aangekondigde werkzaamheden die binnenkort zullen aanvangen adviseerde ze na het broedseizoen de ronde gaten te dichten waardoor de Spreeuwen toegang krijgen tot de holle ruimte in de masten. Dit om te voorkomen dat dit jaar Spreeuwen aan het nestelen zijn bij aanvang van de werkzaamheden. In dat geval zou een ontheffing van de Flora en Fauna wet nodig kunnen zijn of de werkzaamheden zouden vertraging op kunnen lopen. Haar advies is niet opgevolgd, met als gevolg dat er op dit moment wederom Spreeuwen in de verkeerslichtmast nestelen. Ik heb zojuist een tijd zitten observeren en de oudervogels vliegen af en aan met volle snavels, duidelijk jongen aanwezig dus. Het zal naar verwachting niet lang meer duren voor de jonge Spreeuwen uitvliegen. De werkzaamheden starten echter al over 4 dagen. Ik wil u er dringend op wijzen dat alle nestelende vogels beschermd worden door de Flora en Fauna wet. Ik adviseer u dan ook met werkzaamheden aan de masten te wachten tot de jonge Spreeuwen zijn uitgevlogen. Ik zal de situatie scherp in de gaten houden en de nodige stappen ondernemen als ik vaststel dat de wet overtreden wordt. Voor vragen kunt u uiteraard gerust contact met mij opnemen.

De dag erna plaatste ik ook een artikel op de website van de regionale krant Dé Weekkrant De Brug: http://www.deweekkrant.nl/artikel/2011/april/29/spreeuwennest_op_aparte_locatie_bedreigd.

1 Mei ben ik 's ochtends vroeg naar het betreffende kruispunt gegaan en heb ik aan betreffende verkeerslichtenmast aan elke kant een flyer opgehangen. Zie de foto die ik bij weer een nieuw artikeltje op de website van De Brug plaatste: http://www.deweekkrant.nl/artikel/2011/mei/01/spreeuwennest_beschermen_deel_2_538.

2 Mei kreeg ik van iemand van de provincie een reactie. Ze hadden zelf nu ook vastgesteld dat er Spreeuwen in de mast nestelden. De mast zou voorlopig blijven staan en een van de kantonniers zou dagelijks bekijken of de vogels nog heen en weer vlogen. Zodra dat niet meer het geval was zou een inspectie met een hoogwerker volgen om te controleren of de nestruimte inderdaad was verlaten. Als dat het geval was zou de opening afgesloten worden zodat de mast veilig verwijderd kon worden. Ik wijde er nog maar eens een artikeltje aan: http://www.deweekkrant.nl/artikel/2011/mei/02/spreeuwennest_beschermd_.

Het regionale dagblad De Gelderlander pikte het nieuws ook op en belde me. 3 Mei verscheen een artikel op de site inclusief een door mij gemaakt filmpje (http://www.gelderlander.nl/voorpagina/nijmegen/8629017/Spreeuwen-hinderen-aanleg-kruising-N325.ece) en 4 mei ook in de papieren versie van het dagblad.

Rond 17 juni is de verkeerslichtenmast verwijderd, de jongen waren uitgevlogen! :)

  




Het rupsje laat het zich goed smaken. De kleur is veranderd waardoor het rupsje iets meer is gaan lijken op het beeld dat ik heb van de rups van het Oranjetipje (Anthocharis cardamines).






Terug naar homepage