Januari 2011


Onderstaand bericht had ik in een nieuw gemaakt blog gezet, maar ik heb 't blog weer verwijderd en zet voortaan wat meer in mijn dagboek dan alleen tuin en natuur-stukjes. Onderstaand stukje zou dan eigenlijk bij december 2010 moeten, maar toen was het dagboek nog in 't Engels, dus bij deze zet ik het gewoon in dit deel van het dagboek.
20 December was het koud (gemiddeld -5°C lees ik op www.grandix.nl) en mistig. Als het vriest en niet mistig is bevriesd de condens van mijn adem in mijn baard om kleine bolletjes ijs te vormen. Maar met mist zijn de druppeltjes blijkbaar zo klein dat er een ander uiterlijk ontstaat...


Bij deze wil ik iedereen een gelukkig en gezond, natuurrijk en diervriendelijk 2011 toewensen!
Ik hoop dat niemand de start van het nieuwe jaar zo angstig als de Koolmees (Parus major) in onderstaand filmpje heeft hoeven ervaren. Vorig jaar heb ik een soortgelijk filmpje gemaakt (zie het Engelstalige dagboek van 31 december 2009), maar toen ontbrak om de een of andere reden het geluid. Evengoed zeker de moeite waard nog eens te bekijken, want de reacties toen waren ook zonder geluid méér dan duidelijk...
Verder heb ik vandaag een foto gemaakt van de Sneeuwklokjes in de achtertuin. Ze groeien niet zo hard, maar als je onderstaande foto vergelijkt met de foto die ik in het dagboek van 26 november 2010 (in 't Engels) heb geplaatst is er toch al wat verschil te zien. De sneeuw is er (nog), nu de klokjes nog...


Net weer een heerlijk kopje Japanse groene thee gedronken. Voorheen bestelde ik geweldig lekkere Japanse groene thee direct uit Japan bij www.o-cha.com, maar nadat mijn moeder en oudtste zus in Haarlem een thee en sushi winkeltje hadden bezocht ben ik overgestapt op thee van deze winkel, Miyako Tea & Sushi. Na het proeven van hun Five Star Fukamushi Sencha was ik namelijk verkocht. Zoals op het (prachtige) zakje staat: "Hoogste kwaliteit groene thee van de eerste pluk uit Kakegawa, Shizuoka. De plantage heeft meerdere malen de prijs voor beste thee van Japan gewonnen. De thee is zeer aromatisch, mild en verfrissend. Na de pluk wordt deze thee langer gestoomd (fukamushi), waardoor het blad uiteenvalt, maar de thee een heerlijk aroma krijgt en zachter van smaak wordt. Ook krijgt men zo meer groene thee(blaadjes) binnen". Niet de goedkoopste thee, maar echt ontzéttend lekker!


In het nieuws vandaag meer over eieren waarin kankerverwekkend dioxine is aangetroffen. De eieren zijn 'geproduceerd' (gelegd is onder het soort omstandigheden waarbij dat gebeurd volgens mij niet echt meer een geschikte term) in het aan Nederland grensende Nedersaksen in Duitsland. De kippen van het bedrijf waar de eieren vandaan kwamen hebben voer te eten gekregen waarin later dioxine is aangetroffen. De producent van het veevoer heeft de grondstof waarin de dioxine zat gekocht van een Nederlandse handelaar. Het gaat om plantaardige vetzuren, een bijproduct van de biodiesel-productie... Van olierijke plantenzaden, zoals die van Koolzaad, wordt daarbij dus een brandstof gemaakt. Dioxine kan vrijkomen bij verbranding van materialen die chloor bevatten. Het is niet in water maar in vet oplosbaar, dus als planten dioxine uit de lucht opnemen komt het in het plantaardig vet terecht. In geval van Koolzaad wordt het dus geconcentreerd in het zaad waar vervolgens vetzuren van in voer belanden.
Bij kippenvoer denkt de gemiddelde Nederlander volgens mij aan granen. Dat is misschien ook wat je kippen te eten geeft als je zelf kippen houd. Maar in de bioindustrie moet alles natuurlijk veel sneller. Kippen moeten in het ene jaar dat ze leven ongeveer 300 eieren leggen. Daarvoor moet je ze krachtvoer geven, bulkend van de energie en de grondstoffen die nodig zijn om snel veel eieren te leggen. Daarvoor worden dus afvalstoffen uit de dieselindustrie gebruikt en dingen als vermalen botten van andere en dezelfde diersoorten (beendermeel, om genoeg kalk binnen te krijgen voor al die eischalen). In mijn mening ziekelijke omstandigheden waarin je vraagt om problemen als vervuiling met dioxine en andere schadelijke stoffen, en het veroorzaken van ziektes, misschien zelfs het creëren van nieuwe ziektes. Misschien klinkt dat overdreven, maar de 'gekke koeien ziekte' (BSE) is zo dus ook ontstaan, doordat koeien vermalen koeien te eten kregen. Vervolgens dan ook nog eens zo snel opgevoed en geslacht dat de koeien niet eens de kans kregen ziekteverschijnselen te ontwikkelen en de ziekte dus pas laat ontdekt werd. Zo zijn er ongetwijfeld nog veel meer voorbeelden te noemen (wat te denken van mogelijk levensgevaarlijke griepvarianten die ontstaan op plaatsen waar veel dieren naast elkaar worden gehouden?).
Op dit soort momenten ben ik nog blijer dat ik veganist ben. Ik lever dus geen actieve bijdrage aan de instandhouding van dit soort omstandigheden. Het is toch te gek dat je dieren allerlei troep te eten geeft en vervolgens het weefsel dat uit die troep is gegroeid gaat opeten? Het is vragen om problemen... Jammer dat het zo'n ver van m'n bed verhaal is. Wie weet er nou dat koeien schapen eten en kippen reststoffen van diesel-productie? En dat er, zoals misschien in dit geval, door het eten van koekjes waarin ei zit ooit vastgesteld wordt dat je kanker hebt. Dan zal er niemand zijn die denkt aan een pak koekjes. Het is zo onzichtbaar allemaal. Maar goed, dan nog... Mensen sluiten graag hun ogen voor dit soort vervelende informatie. Anders is misschien wel een gedragsverandering nodig en dat is iets waar mensen erg bang voor zijn. Er moeten vreselijk ernstige dingen gebeuren voor massale gedragsveranderingen plaatsvinden. Zo zal 't ook wel gaan met de klimaatverandering bijvoorbeeld. De put dempen als 't kalf verdronken is...
Foto van ANP (hier gevonden op de NOS website).


Op weg van huis naar werk ben ik met de fiets gevallen. Dat gebeurde op de Ubbergseweg. Altijd een rotstuk wat betreft gladheid, daar heb ik de gemeente dan ook eens over gemaild. Ik heb me door een ambulance op laten halen. De broeders hebben de wonden schoongemaakt en zeiden dat ik naar de huisarts moest. Daar kon pas heel laat terecht, dus dan toch maar met hulp van Lisette's moeder naar 't ziekenhuis. Het UMC St. Radboud, dus veel aandacht van allemaal mensen in opleiding. Een CT-scan, neurologen erbij (omdat ik me de val niet goed kan herinneren). Ik ben flink op mijn hoofd terecht gekomen. Misschien wel direct op mijn jukbeen terecht, die heeft daardoor een breuk opgelopen en heeft de kracht naar binnen doorgegeven en daar achter mijn oog het wiggenbeen gebroken. Die breuk liep nog ergens door, ik weet 't niet allemaal precies. Ik mag een week lang mijn neus niet snuiten omdat er bloed in een holte zit. Als ik dan zou snuiten wordt dat bloed door lucht vervangen en dat gaat dan op plaatsen zitten waar 't niet hoort. Het bloed komt er vanzelf wel weer uit. De KNO arts zei al dat ik zomaar een bloedneus kon krijgen. Dat is niet gebeurd, maar vanochtend (7 januari) dacht ik dat er wat slijm achterin mijn keel zat. Ik spuugde het uit en het was bloed. Beetje dikkig en donkerrood, dus niet 'vers'. Gelukkig dat hij me daar wel voor gewaarschuwd had, anders was ik wel geschrokken denk ik... Ik snap nog steeds niet helemaal hoe het is gegaan. Ik zou denken dat ik op mijn jukbeen terecht ben gekomen, aangezien er toch wel wat kracht nodig is om ook binnenin nog een bot te breken. Maar er zit geen verwonding op mijn jukbeen. Wel schaafwonden op mijn voorhoofd zoals je kan zien, maar hoe die daar dan zijn gekomen... Kauwen en gapen doen pijn. Slapen is vervelend aangezien ik niet op de linkerkant van mijn gezicht kan liggen. Rustig aan doen dan maar...


Ik was net even op de badkamer waar het raam op een kiertje staat. Ik hoorde ineens een heleboel vogeltjes alarmeren, meesjes dan vooral. Snel naar de naastgelegen slaapkamer (de ramen van de badkamer zijn logischerwijs geblindeerd) waar ik al snel een mannetje Sperwer (Accipiter nisus) in een boom in de tuin van de achterburen zag zitten. Terug naar beneden om de camera te halen, maar toen ik terug boven kwam was de Sperwer al weer weg. Het verbaasd me dat ik die jagers hier zo weinig zie. Er zitten steeds zo veel kleine vogeltjes in onze tuin. Misschien komen Sperwers hier ook wel vaker langs, maar zie ik ze gewoon nooit. Wie weet komt hij wat vaker langs nu hij heeft gezien dat hier zo veel mogelijke prooien te vinden zijn.


Net via een mail-nieuwsbrief een berichtje op www.vegsource.com gelezen... De term kipseperatorvlees kende ik al wel, maar hoe 't eruit ziet... Als je het machinaal van de botten afschraapt (Advanced Meat Recovery) ziet het er dus zo uit. Dan moet het nog in ammonia geweekt worden om de bacteriën te doden en vervolgens moeten er smaak,- en kleurstoffen aan toegevoegd worden, want dit spul smaakt natuurlijk NIET lekker en iedereen schrikt zich rot als dit spul onder het krokantje laagje van de Chicken McNugget zit... Smakelijk!


De afgelopen week was niet een heel goede wat betreft fietsen zeg... Eerst donderdag gevallen zoals je hierboven kunt lezen, gisteren met mijn reserve fiets (degene waarmee ik was gevallen stond tot vandaag bij de fietsenmaker) een lekke band gekregen... Daardoor ongeveer de helft van de route van werk naar huis moeten lopen. Goed, vandaag dus die band geplakt. Toen ik dat in de garage aan 't doen was hoorde ik van vrij dichtbij de oh zo bekende roep van Staartmezen (Aegithalos caudatus, beluister de geluiden met de onderstaande mediaplayer). Ik keek door het raam van de openstaande garagedeur en zag drie of vier Staartmezen op de pindasilo zitten, en nog één in de takken er bij in de buurt. Het zijn zulke leuke vogeltjes... Ik liep voorzichtig de garage uit, van de tuin af, naar de deur van het huis om mijn camera te pakken. Het leek me leuk om er hier een foto van te kunnen laten zien, want ik wist toen al wel dat ik er over ging schrijven in dit dagboek. Zo vaak zie ik nou ook weer niet Staartmezen in de tuin, en zoals ik al zei, geweldige vogeltjes...



Geluiden van Staartmezen gevonden op www.lauwersmeer.com


Op zoek naar voorbodes van het voorjaar! En gevonden! Een klein puntje van een Gevlekte Aronskelk (Arum maculatum) steekt net boven de dorre bladeren uit onder de Klimhortensia die tegen de schutting achter in de tuin aan groeit. De Sneeuwklokjes groeien voorspoedig, de Krokussen waren laatst nog niet te vinden, maar nu wel. Tussen de afgebroken blaadjes van de Echte Sleutelbloem (Primula veris) lijken wat nieuwe te verschijnen en er groeit Speenkruid (Ranunculus ficaria subsp. bulbilifer) met kleine blaadjes tussen het gras achter de schuur. Het is allemaal nog klein, maar... Het zit er aan te komen. :)

           



Op zoek naar de Krokussen die ergens vooraan in de border naast de garage moeten groeien zag ik een leuk detail van wat Sneeuwklokjes. Bladeren van Jakobskruiskruid van vorig jaar liggen nog in rozetten plat op de grond. Daar groeien de Sneeuwklokjes dus gewoon doorheen. :)
Tijdens een wandeling in het bos hier achter op de heuvelrug bij Beek hoorden Lisette en ik de Grote Bonte Specht roffelen. Gaaf geluid blijft dat toch. Verder hoorden we weer een Havik waarvan een paar in de buurt van het Filosofendal elk jaar een nest hebben. En toch zie ik de vogels zelf maar weinig, ze vliegen vooral net boven de boomtoppen geloof ik. Op het pad in de buurt van de grote boerderij die van Staatsbosbeheer gehuurd kan worden zagen we een aparte spin lopen. Ik poste de foto's op het forum van waarneming.nl omdat ik de spin niet in de Spinnengids van Tirion gevonden kreeg. Bleek dat de spin helemaal vooraan in dat boek staat! Het is de Gewone Mijnspin (Atypus affinis). Toen ik 'm op waarneming.nl invoerde moest ik bevestigen dat ik zeker wist dat 't om deze soort gaat omdat deze zeldzaam is. De naam verwijst naar de buis in de grond waarin de spin leeft. Het is het web dat als een buis grotendeels ondergronds zit, maar met een kort gecamoufleerd deel boven de grond. Als prooien hier overheen lopen worden ze naar binnen getrokken. De spin blijft vrijwel het gehele leven in deze buis, dus we hadden geluk er een te zien. Het was waarschijnlijk een mannetje op zoek naar de buis van een vrouwtje, hoewel in de gids staat dat paring in de herfst plaatsvind. Na paring blijft het mannetje nog even samen met het vrouwtje in haar buis leven, maar daarna wordt hij door haar opgegeten. Geen bijzonder leuk leven lijkt me dat... ;)
Op weg terug naar huis wandelend over het trottoir hoorden we iets apparts... Een Grutto...? Dat kan niet... Een Spreeuw die er een na doet dan misschien? Ook niet. Het bleek een Gaai! (Even opgespaard om niet te onderbreken: Grutto (Limosa limosa), Spreeuw (Sturnus vulgaris) en Gaai (Garrulus glandarius)). Maakte een keer of drie een prachtig Grutto-geluid, maar natuurlijk, toen ik begon met filmen niet meer. Niet doordat wij er stonden hoor, de Gaai zat een heel eind weg. Toch jammer dat ik dat niet even kan laten horen.

     



Vandaag heb ik wat zaadjes besteld. Bij een zuster-afdeling van de KNNV (mocht 't nog niet bekend zijn, ik ben secretaris van de KNNV afdeling Nijmegen), die van Hoorn. Op hun website kan je door op "De Hoornbloem" te klikken kan daar de overweldigende zadenlijst vinden. Hoe dan ook, ik heb bij de vorige excursie van de afdeling Nijmegen naar de Eifel ( 18, 19 en 20 juni 2010 (dagboek in 't Engels) een drietal zaden van Wildemanskruid (Pulsatilla vulgaris) meegenomen. Die heb ik gezaaid in het 'kalkstukje' voor de leemwand voor de Sachembijen. En nu dus telkens weer kijken of ik er al een teken van zie... Dat is dus niet zo, maar ja, drie zaadjes... Niet zo héél grote slagingskans. Dus nu bij de KNNV wat zaadjes erbij besteld om mijn kansen te vergroten deze leuke vroeg in het voorjaar bloeiende plant in de tuin te krijgen. Nu is trouwens een goed tijdstip om te zaaien, de zaden hebben namelijk kou nodig om te kunnen ontkiemen.
Verder was ik vandaag vrij omdat ik afgelopen zaterdag moest werken. Ik had een afspraak met een dakdekkersbedrijf omdat ons dak ondanks 't feit dat alle dakpannen onlangs zijn vervangen nog steeds lekt... En met een klusjesman. De dakdekkers kwamen langs en waren na niet al te lange tijd weer weg, maar de klusjesman bleek het na een telefoontje te zijn vergeten... Dan maar van het zachte weer genieten en een stuk gaan wandelen. Bij buitenkomst hoorde ik het bekende geluid van de Glanskopmees, Poecile palustris (de nieuwe wetenschappelijke naam, de oude was Parus palustris). Palustris heeft iets met moeras te maken, in 't Engels heet deze mees ook Marsh Tit ('moerasmees') en een plant zoals de Kale Jonker die erg van natte voeten houd heet Cirsium palustre. Hoe dan ook, er zaten twee van deze vogeltjes in de achtertuin en ze hupten omstebuurt op de voedersilo. Ik zag ze helaas niet tegelijk op de silo en heb ze dus ook niet zo vast kunnen leggen, maar onderstaande foto vind ik ook best leuk.
Na wat gefotografeer in de achtertuin toch maar gaan wandelen. Rondje bos, net zoals gisteren. Alleen toen toch iets meer te zien en horen. Nu gelukkig meer stilte in de vorm van minder mensen, maar ook minder vogels te horen helaas. Bij het naar boven lopen richting Dal Palland via een paadje dat zo'n 3,5 minuut van ons huis begint lette ik even goed op bij de groeiplaats van een aantal Gevlekte Aronskelken (Arum maculatum). Eerst zag ik alleen zo'n klein groen puntje zoals ik laatst ook in onze achtertuin ontdekte, maar omdat de groeiplaats in Dal Palland veel meer licht krijgt zag ik al snel ook veel verder gegroeide planten. Mooi hoe de bladeren ontrollen, toch? :)
Ook leuk om te zien was de binnenkomst van een Koolmeesje (Parus major), zo rond kwart over 5 in de Gierzwaluwnestkast. In nummer 2, dus met het wat mooiere camerabeeld. Jammer dat de Gierzwaluwen hun nestje in nummer 1 hebben gemaakt. Ik heb toch ook geen zin de kast er weer af te halen om de camera te vervangen alleen omdat 't beeld niet zo heel geweldig is... Hoe dan ook, nog een dag of 100 en dan zijn ze er weer, die Gierzwaluwen! Er staat een leuke afteller op de website www.gierzwaluwkolonieregulierstraathaarlem.nl.

  



Vandaag de Wildemanskruidzaadjes gezaaid! Pulsatilla vulgaris, wist je 't nog? ;) Het merendeel in het 'kalkstukje' voor 't leemwandje waar nu vast een paar kant-en-klare Gewone Sachembijen (Anthophora plumipes) in liggen te wachten tot het Gevlekt Longkruid (Pulmonaria officinalis) weer bloeit... Maar ook een paar her en der, voor de risicospreiding. Vanavond en morgen wat nachtvorst als 't goed is, dus dat stukje gunstige omstanddigheden is alvast geregeld... :)
Verder vanavond wat geschetst voor mijn nieuwe tattoeage-idee... Moeilijk hoor... Maar alvast zeker is dat het Gierzwaluwen gaan worden die vanaf mijn zij tot op mijn borst vliegen. Waarschijnlijk niet allemaal in één keer want het is een meerjaren-verjaardagscadeau van Lisette. Waar ik natuurlijk héél erg blij mee ben! Nu al! :)


Afgelopen donderdag kreeg ik het bij Vivara bestelde vogelvoer binnen. Een zak van 5 kg 'High Energy Puur', een zadenmix met zaden waar de zaadhuidjes van zijn verwijderd zodat het niet zo'n zooitje wordt onder de voedersilo. Dit voer vliegt er doorheen, de silo waar 625 gram zaad in past wordt in een dag of drie, vier, leeg gegeten. Daarom ook nog een vetblok, een 'Maxiblok Bessen en calcium'. Dat is het enige vetproduct dat ik in de webwinkel van Vivara kan vinden waarin géén dierlijk vet zit. Als veganist gebruik ik geen dierlijke producten. Maar misschien dat als ik geen veganist was ook liever geen dierlijk vet aan de tuinvogels zou voeren. Het is toch vreemd om een Pimpelmees Koeienvet te voeren? Goed, hoe dan ook, vrijdagochtend in het donker de voedersilo, die weer leeg was, gevuld met de nieuwe High Energy Puur zadenmix, de pindasilo waar nog maar een paar pinda's in zaten bijgevuld en de 'Maxiblokhouder' weer uit de garage gehaald en gevuld opgehangen. Zo konden de vogels alvast wennen aan het idee dat hier in de tuin weer aardig wat te eten te vinden is zodat er gisteren en vandaag wat meer te tellen zou zijn. Gisterenmiddag voor het eerst geteld. Volgens de regels van de Nationale Tuinvogeltelling van Vogelbescherming Nederland en Sovon vogelonderzoek, want daar gaat dit natuurlijk allemaal over, moet er een half uurtje geteld worden waarbij van elke soort het maximale aantal dat tegelijk in de tuin wordt gezien wordt genoteerd. 's Ochtends zijn de vogels het actiefst, dus gisterenmiddag was niet het ideale tijdstip. Evengoed een redelijke opbrengst met zes soorten en 16 individuen. Zes Koolmezen, vijf Pimpelmezen, twee Vinken, één Groenling, één Merel en één Boomklever. Verder zag ik tijdens het tellen een Pimpelmees het berkenstam-nestkastje van binnen inspecteren. Er is tot noch toe nog nooit in genesteld, dus wie weet...
Vanochtend opnieuw geteld omdat ik vermoedde dat het beter kon. Vóór het tellen nog een handjevol broodkorsten op het dak van de schuur gegooid in de hoop Kauwen of Kokmeeuwen aan te trekken. Tien uur begon ik te tellen. Eerst zag ik drie Koolmezen, toen vier, uiteindelijk 6 tegelijk. En zo turfde ik in totaal negen soorten en 20 individuen. Zes Koolmezen, zes Pimpelmezen, twee Vinken, één Glanskop, één Roodborst, één Heggenmus, één Merel, één Boomklever en één Keep! Leuk, die Keep, want die zag ik al weer een tijdje niet meer in de tuin. Speciaal voor deze telling toch nog even langsgekomen? :) En ook vandaag zag ik tijdens het tellen weer een Pimpelmees het nestkastje in gaan! Lisette zei al, misschien moeten we de buitenkant van het kastje voorzien van bescherming tegen katten aangezien het kastje wat aan de lage kant hangt. Het zal er dan niet zo vriendelijk uit gaan zien, maar dat zal de Pimpelmezen niet zo veel uitmaken denk ik. Eens kijken hoe we dat kunnen gaan realiseren.


Na de Tuinvogeltelling zijn Lisette en ik nog een stukje in het bos hier in Beek gaan wandelen. Ik had tijdens de telling al een stel fietsers het paadje op zien fietsen dat naar Dal Palland leidt. Dat paadje is nog wel toegankelijk voor fietsers, maar dan zou het om bezoekers moeten gaan van het ene huis dat aan het eind van dat paadje staat. Het paadje gaat nog wel door namelijk, maar er staat al snel een bordje van Staatsbosbeheer waar op staat dat het gebied vrij toegankelijk is voor wandelaars. Géén toegang met loslopende honden en fietsen (en tussen zonsondergang en zonsopgang en misschien nog wel iets?). Maar je kan elke zondag het bos in lopen om mensen tegen te komen die zich niet aan deze regels houden. Toch zijn deze er niet voor niets. We hebben meerdere malen op klaarlichte dag Reeën door het drukke bos zien rennen, ongetwijfeld opgeschrikt door loslopende honden. Dat is tenminste één van de mogelijke kwalijke gevolgen van het los door het bos laten lopen van honden. Dan nog fietsers... Er zijn voldoende prima routes uitgezet waar je door bossen mag fietsen. Het bos hier op de Duivelsberg in Beek hoort daar echter nadrukkelijk niet bij! Smalle kronkelende paadjes over heuvels zien er vast heel spannend uit voor een mountainbiker, maar daarin schuilt nou ook precies het gevaar. Ik heb al vaker verhalen gehoord over wandelaars die tijdens een boswandeling aangereden worden door fietsers, met bijvoorbeeld een gebroken sleutelbeen tot gevolg. Dan nog de smalle paden die door het heuvelachtige karakter van dit bos al te lijden hebben onder erosie. Dat is namelijk een ander probleem met fietsers in dit bos. De paden eroderen sneller, met slechtere paden voor de wandelaars tot gevolg. Helaas zijn we nog nooit een boswachter of politieagent in het bos tegen gekomen, mensen die fietsers een boete op zouden kunnen leggen. Wij spreken fietsers regelmatig aan, maar krijgen vrijwel Altijd een flink agressieve reactie... En dan gaat het huidige kabinet nog bezuinigen op Staatsbosbeheer ook! En dan heeft dit kabinet veiligheid nog wel zo hoog in het vaandel staan... Sorry voor de slechte foto trouwens, maar als je goed kijkt zie je wel duidelijk wat voor slechte situaties dit kan opleveren.


Gisteren met Lisette in het bos gaan wandelen. Niet heel veel bijzonders gezien, behalve dan de mooie omgeving in een best aangenaam weertje. Vandaag was het iets minder mooi weer, maar we zijn gewoon toch weer gaan wandelen! :) Ditkeer een rondje Wylermeer. Ik hoop telkens dat ik daar nog eens een Wezel (Mustela nivalis te zien krijg, al hoeft dat niet per sé zoals op 15 februari 2010. Toen zag ik hoe een door wat later een Wezel bleek te zijn gevangen Merel doodsangstig was. Met goede reden... Zie, naast het filmpje op de dagboek-pagina van 15 februari (die trouwens in het Engels is geschreven), ook een (korter) filmpje op YouTube. Maar goed, tijdens de wandeling van vandaag geen Wezel gezien. Wel iets anders leuks, al minder moeilijk om tegen te komen. Bij het langslopen van de grote plas die het Wylermeer heet dacht ik bij het zien van een groot wak in het midden al aan Grote Zaagbekken (Mergus merganser). Ze zwommen er niet, maar ik heb ze er in het verleden vaker gezien. Iets verderop, in een kleinere plas die in verbinding staat met de grote, zag ik een vrouwtje zwemmen. Ze zijn zelden alleen, dus ik keek rond naar meer Zaagbekken. En daar was er nog een. En nog een. En een mannetje. En nog een mannetje. Ik heb er elf geteld! Erg gaaf, het zijn zo mooie vogels. Jammer dat het me telkens niet lukt de schoonheid goed vast te leggen. De mooi zwartgroene kop wordt steeds zwart op mijn foto's. Ik heb er wel één gemaakt waar de kleur mooier op is, maar daarop kijkt de vogel natuurlijk net de andere kant op... Er kwam ook nog een Grote Zilverreiger (Ardea alba) aanvliegen die wat verderop tussen het riet ging zitten. Toen we een eindje doorliepen om er beter zicht op te krijgen vloog de reiger op en ging dicht bij de plaats waar we eerder stonden in het water staan. Richting huis lopend kwamen we ook nog een Groene Specht (Picus viridis) tegen. Dat vind ik ook Altijd leuke vogels. Jammer dat de leuke roep die ik als ringtone op mijn mobiele telefoon heb staan (bij het ontvangen van een SMS) niet te horen was. En knap, dat zo'n relatief grote vogel het uit weet te houden op een dieet van mieren, vooral in deze tijd van het jaar...
Voor deze tijd van het jaar vond ik het ook opvallend weer eens keutels op het terras in de achtertuin te vinden. Ik vermoed sterk dat het Egel-keutels zijn, maar de meeste Egels (Erinaceus europaeus) verkeren nu toch wel in winterslaap. Blijkbaar heb ik er toch eentje kunnen helpen met wat broodkruimels en pitjes die op de broodplank achterblijven na het smeren van ons brood. :)

     

Geluid van de Groene Specht:

© ETI BioInformatics, SoortenBank.nl



Terug naar homepage