|
Soms duurt het een hele tijd voor ik weet welke soort ik heb gevonden. Dan moet een diertje naar een specialist in het buitenland bijvoorbeeld, of naar een gewoon in
Nederland, maar ja, specialisten kunnen het druk hebben en ik heb geen haast. Deze keer ging het echter heel snel. Op 30 december vond ik in de voortuin op een stuk liggend coniferen-hout
kleine vruchtlichaampjes van een slijmzwam. Fraaie witte bolletjes op steeltjes, ik had ze nog niet eerder gezien. Het was aanvankelijk niet helemaal zeker welke soort slijmzwam het was,
maar toen de bolletjes na een paar dagen bruin en droog werden was het in ieder geval zeker een Comatricha soort. Om te bevestigen dat het om het Langstelig kroeskopje (Comatricha
nigra) ging, stuurde ik een klein stukje schors met een paar steeltjes van de slijmzwam naar een specialist in Nederland. Het fragmentje kwam vandaag, 5 januari aan en de
vruchtlichaampjes werden direct onderzocht. Het was inderdaad het Langstelig kroeskopje: "Deze is te herkennen aan het dichte capillitium en sporen met een lichte kiempore." Weer een nieuwe
soort voor de tuinlijst, soort 1808!
Ook al is het zo goed als midden in de winter, er zijn nog steeds bladluizen te vinden. Nu is de soort Tuberolachnus salignus normaal op takken van wilg te vinden, maar wat zoekt
zo'n diertje daar nu nog als er geen blad meer aan de takken zit? De sapstroom moet nu toch wel heel erg zwak zijn, als die er dan nog is zelfs... Het was misschien ook maar een verdwaald
exemplaar, want ik zag er maar één van. Het blijft een fraaie soort, groot en met de mooi gekleurde poten. Dankzij de bult op het achterlijf heeft deze luis de Nederlandse
naam Dromedarisluis gekregen.
Op de onderkant van een blad van biggenkruid vond ik verder Myzus ornatus, een soort die op veel verschillende planten gevonden kan worden. De foto was niet helemaal scherp, dus die
zet ik niet bij dit bericht. Wel eentje van Myzus persicae waarvan ik nog een groepje vond op een nog groen deel van Grote zandkool (Diplotaxis tenuifolia). Tot slot vond ik
onder dor blad aan de onderste delen van bladeren paardenbloem nog leuk Aphis taraxacicola, een soort gespecialiseerd op paardenbloem.
|