Vanochtend bekeek ik weer eens de beelden gemaakt door de cameraval die achter in de tuin richting de steenmarterhoop kijkt. Zoals gebruikelijk veel opnames van
Bosmuizen die op en rond de hoop actief zijn. Maar ook op en rond de dode vrouw Fazant (Phasianus colchicus) die ik van de week bij het kruispunt bij Beek vond, meenam en bij de
marterhoop neerlegde. In de hoop wat spannenders dan Bosmuizen (apodemus sylvaticus trouwens) in de tuin waar te nemen. Of het er iets mee te maken heeft weet ik niet, maar het
laatste filmpje op de cameraval was deze (!): https://youtu.be/JhifxZrkk8s
Op het filmpje is met moeite te zien dat de Bunzing rechts achter uit beeld verdwijnt. Maar was het dier ook de marterhoop binnen gegaan? Spannend! Dus snel de beelden van de camera binnen
in de marterhoop bekeken. Helaas, geen close-ups van de Bunzing in de marterhoop. Wel nog wat minder vage beelden van verder af gemaakt door weer een andere camera die een deel van de
achtertuin bekijkt, zie hieronder (en klik erop voor het filmpje op YouTube).
Het was al weer meer dan een jaar geleden dat ik een Bunzing in de tuin vast kon leggen. En het doet me natuurlijk weer denken aan het geweldige filmpje dat ik kon vastleggen nadat ik een
uitgegraven muizenhol vond in de tuin, zie https://youtu.be/qyIcdNXQCVQ. Deze is trouwens ook mooi, ook al van een tijd geleden:
https://youtu.be/BDHNW4FAL9Y
Meer info over de marterhoop is trouwens hier op mijn website te vinden. :)
Wat een mooie dag was het vandaag! 's Ochtends ging ik naar het centrum van Nijmegen voor een afspraak over een Gierzwaluw nestkasten project in het kader van
Nijmegen European Green Capital 2018. Het was een fijn overleg en het ziet er veelbelovend uit. :)
Daarna vertrok ik naar de Stevenskerktoren. Ik kreeg de sleutel tot de toren van de torenwachter met wie ik regelmatig contact heb over de Slechtvalken (Falco peregrinus) die zich
regelmatig boven op de toren laten zien. In mijn eentje liep ik vervolgens de smalle wenteltrapjes omhoog. Bij de zogenaamde trans aangekomen, het balkon, maakte ik een rondje buitenom om
te kijken of er prooiresten lagen, maar dat was niet het geval. Dan maar nog een paar trappetjes en een ladder hoger, door het luik tot op de verdieping waar alle bellen en klokken hangen.
Vlak voor ik het luik opende werden de klokken nog geluiden in verband met een uitvaart, dus wachtte ik even (want dat gaat echt keihard van zo dichtbij!). Eenmaal boven en dus buiten,
maakte ik weer een rondje op zoek naar prooiresten, maar ook hier niets. Verder naar de nestbak die ik daar voor de Slechtvalken heb kunnen realiseren (met hulp van Peter Geneijgen van de
Werkgroep Slechtvalk, de Omgevingsdienst Regio Nijmegen en de gemeente!, klik bijv.
hier voor wat meer info over de nestbak). In het grind wel wat kuiltjes, maar die kunnen ook door stadsduiven gemaakt zijn. Ik had
één van mijn cameravallen meegenomen om bij de nestbak te plaatsen om eens te kijken of de valken meer doen dan alleen helemaal bovenaan op de toren zitten. Die cameraval
plaatsen gaat niet zo makkelijk daar boven... In een bos kan het soms al best lastig zijn om een cameraval goed te richten, maar daar boven op de toren is het al een enorme uitdaging om
hem ergens stevig te bevestigen, laat staan goed te richten. Met veel moeite en ongeveer een half uur werk is het uiteindelijk wel redelijk gelukt. En voor ik weer afdaalde heb ik nog
even goed rondgekeken... Wat een prachtig uitzicht over de binnenstad...
Nadat ik de sleutels weer had afgegeven ging ik richting de Molenpoortpassage waar ik met mijn vrouw had afgesproken. Lopend door de Houtstraat kwam ik langs antiquariaat Van Hoorn. Ik was
er al bijna voorbij toen ik besloot toch nog even in de etalage te kijken. Mijn mond viel open... Ik ben direct naar binnen gegaan en heb de plaat die prachtig ingelijst en wel in de
etalage stond. Toen ik de winkel uit liep belde ik mijn vrouw en zei ik dat ik iets later was omdat ik het cadeautje dat zij mij voor mij verjaardag kan geven had gekocht. :p BR>
Nadat we in het centrum van Nijmegen nog wat leuke mokken hadden gekocht gingen we naar Kattencafé Balthazar. Ook al
zal ik voor trouwe bezoekers van deze site en mensen die me een beetje (maar niet al te goed) kennen soms overkomen als kattenhater, ik ben dol op katten! Zolang ze maar niet los, buiten
rondlopen. 's Nachts onze tuin bezoekende katten, daar heb ik echt een hekel aan... Maar ik haat die katten niet, ik vind het asociaal van eigenaren om katten zomaar overal rond te laten
lopen, inclusief in tuinen waar ze helemaal niet gewenst zijn.
Dat gezegd hebbende, we wilden al een tijdje naar het kattencafé, maar het kwam er steeds niet van. Het was best druk, maar we vonden nog een leuk tafeltje voor twee waar we
genoten van lekkere koffie en een heerlijke veganistische lunch. Lisette nam de soep van de dag, een pittige pompoensoep, ik ging voor heerlijk brood met krokante korst van
De Streekbakker met hummus ras al hanout en we namen heerlijke cappuccino met kokosmelk als afsluiter. Maar over de katten...
Op de vensterbank lagen zusjes Kiwi en Moes, superschattig tegen elkaar te slapen. De naaktkat Coco kwam later een keer langs wandelen. Maar meest aanwezig was wel de grote, pluizige witte
poes Bowie. Ik probeerde een paar keer tevergeefs aandacht van haar te krijgen, steeds liep ze parmantig nét buiten bereik langs. Maar op een gegeven moment sprong ze op de tafel
achter die van ons. Vervolgens ging ze op de stoel achter de mijne op de rugleuning staan waar ze mijn hand kopjes gaf. En toen stapte ze zowaar over op mijn schoot! Ik heb haar een tijdje
kunnen aaien, maar toen besloot ze op ons tafeltje te klimmen. En daar ging ze vervolgens languit op liggen. En daarbij gooide ze natuurlijk nog even het kleine vaasje met een tulpje erin
om. :p
Voor herhaling vatbaar!
Terug thuis kreeg de Gierzwaluw prent de enige plek die we ervoor konden bedenken: direct boven het bureau in de huiskamer, met ernaast en eronder twee opgezette Gierzwaluwen. Overigens
staan er op de plaat twee verschillende, links een Gierzwaluw(Apus apus), rechts een Alpengierzwaluw (Tachymarptis melba, voorheen Apus melba). Met wat googlen kwam ik
er ook achter van wie de signatuur (JCK) op de plaat was, namelijk Johann Friedrich Naumann. Hij maakte ook de fraaie plaat van Boerenzwaluwen die we boven op de overloop hebben hangen.
Hoewel die inmiddels ook naar de woonkamer is verhuisd... :)
Dan het volgende waardoor mijn dag nóg mooier werd! Ik ging even kijken of er nog wat leuks was gefilmd door de cameraval in de achtertuin die de marterhoop in de gaten houd (zie de
laatste regel in de post hierboven voor meer info over de marterhoop). Bosmuis (Apodemus sylvaticus) liet zich veelvuldig, evenals zo nu en dan een Rosse woelmuis (Myodes
glareolus). Maar dan... Een Bunzing! (Mustela putorius) Tof! Alweer! :) Eerst maar even de beelden van binenin de marterhoop bekijken dan, want ik was na het vorige bezoek van
een Bunzing aan onze tuin al van plan wat stro toe te voegen. Maar ik wou natuurlijk geen slapende Bunzing verstoren... :p Maar helaas, er lag geen Bunzing te slapen. Maar de bezoeker had
wel even diens kop naar binnen gestoken! Erg gaaf...
Met enige moeite propte ik een hand of drie stro door de achterste toegang van de marterhoop en ging vervolgens naar binnen om de beelden die ik tot dan toe alleen nog maar op het kleine
schermpje van de cameraval had gezien op de computer nog eens beter te kunnen bekijken. Het laatste filmpje had ik buiten op het schermpje van de cameraval nog niet gezien, maar daarvan
viel voor de tweede keer vandaag mijn mond open! Een Bunzing overdag!!! Rond twee uur 's middags vlak bij de marterhoop in de dichte begroeing aan het jagen! Ik bekeek daarna de beelden
van de vaste tuincamera nog eens goed en vond veel opnames. Ongeveer een kwartier lang was het dier midden op de dag in onze tuin aan het jagen, vermoedelijk op kikkers en padden. Het
grootste deel van de tijd was de Bunzing niet eens te zien, omdat er veel tijd onder het dichte bladerdek van een flink oppervlak Gevlekte dovenetel (Lamium maculatum) doorgebracht
werd. Hieronder wat samengestelde beelden. De eerste gemaakt door de cameraval en de vaste camera in de marterhoop. De tweede gemaakt met de vaste tuincamera. Vanaf ongeveer 1:49 minuten
zijn de daglicht-opnames te zien. De meeste beelden zijn versneld omdat het anders een vrij monotoon filmpje van ruim 15 minuten zou worden.
De volgende dag bleek de Bunzing 's avonds weer in de tuin te zijn geweest! Er werd, nét buiten beeld gegraven bij één van de stapstenen vlak bij de marterhoop. Juist
die stapsteen ligt wat wiebelig omdat er een dikke oppervlakkig groeiende wortel van de geknotte Boswilg (Salix caprea) onder zit. Juist daarom zit er ook vaak een kikker of pad
onder deze steen, waarschijnlijk rook de Bunzing dat...?
Ik had al geschreven over de Bosmuizen, hieronder bij 21 november, toen ik er 22 november achter kwam dat er op 20 november een Steenmarter (Martes foina) langs
was gekomen! Helaas alleen maar even kort op doorreis. Maar toch, dat was al weer eventjes geleden.
Geen Bunzing, laat staan Steenmarter deze keer. Maar wel twee schattige Bosmuizen (Apodemus sylvaticus) vannacht in de marterhoop. Voor de laatste keer
'Steenmarterhoop' in beeld overigens, want de naam van de camera heb ik vandaag gewijzigd naar marterhoop.
Elke nacht komen er twee vrouwtjes Huismus (Passer domesticus) overnachten in twee van de in totaal 33 nestkasten voor Gierzwaluwen. De ene dame slaapt in
nestkast 1 aan de voorgevel van ons huis, de ander aan de achterzijde in nestkast 11. Overigens heb ik kasten 2 en 9 tijdelijk afgesloten. Daar komen komend voorjaar Gierzwaluwen naar
terug. Niet dat ze het niet zouden winnen van de Huismussen, maar de mussen hebben al in diverse nestkasten nestmateriaal aangebracht. Dat bestaat grotendeels uit plantaardig materiaal
gelukkig, maar soms ook draadjes en daar kunnen soms best gevaarlijke materialen bij zitten. Zo vond ik ooit in een nest van Gierzwaluwen in een gootbetimmering in de
Ziekerstraat in Nijmegen (klik voor een pagina met meer informatie over de nesten aldaar) een gemummificeerde jonge
Gierzwaluw, gewurgd door nylondraad... Bij een pand aan het Koningsplein, ook in Nijmegen, heeft jaren lang een dode adulte Gierzwaluw aan een draad uit een gootbetimmering gehangen...
Dat soort dingen wil ik thuis niet meemaken, vandaar het afsluiten van de nesten. In de andere kasten mogen de mussen hun gang gaan, maar daar lopen ze ook het risico eruit gezet te
worden als een Gierzwaluw het over wil nemen...
Hoe dan ook, vooralsnog is het allemaal nog heel vredig! :)
Toen ik vandaag de beelden uit de marterhoop bekeek zag ik dat Bosmuizen regelmatig op hun achterpoten gaan staan en in het luchtledige grijpen met hun voorpoten. Op
zoek naar spinnen? En ja hoor, ergens tussen het vele beeldmateriaal vond ik een stukje dat ik heb bewaard en hieronder bekeken kan worden. :)
Niet opgepikt door één van mijn cameravallen, dus kwam ik er pas 8 december achter dat er een Bunzing langs was gekomen in de nacht van 5 op 6 december.
Het ging ook wel snel hoor...
Vandaag is in onze achtertuin een boom 'omgevallen'! Het was geen complete verrassing, maar voorspelbaar tot op deze dag was nou ook weer niet mogelijk. Vanaf vanochtend
viel er veel sneeuw. Ik maakte er een zogenaamd time-lapse filmpje van met behilp van cameraval-beelden:
Het was de hele dag een drukte van belang wat tuinvogels betreft. Het vloog af en aan, de voedersilo met zadenmengsel verloor minstens 15 cm inhoud. Ik zag, min of meer
in volgorde van hoeveelheid vogels: Huismus (Passer domesticus), Vink (Fringilla coelebs), Pimpelmees (Cyanistes caeruleus), Koolmees (Parus major), Groenling
(Chloris chloris), Heggenmus (Prunella modularis), Grote bonte specht (Dendrocopos major), Turkse tortel (Streptopelia decaocto), Boomklever
(Sitta europeae), Roodborst (Erithacus rubecula), Merel (Turdus merula) en Zwarte mees (Periparus ater).
In de middag gingen we naar buiten om de oprit en stoep voor het huis te vegen. We pakten de bezems uit de garage en veegden met de nodige moeite (de sneeuw was zwaar en nat) stoep en
oprit en schudde de sneeuw van de takken van de Vlinderstruik die onder het gewicht de helft van de normale hoogte had. Daarna liepen we terug naar de garage en na het wegzetten van de
bezems liep ik het tuinpad op om de voedersilo's bij te vullen. Oh... Ehm... Lisette, kom eens kijken? Daar lag 'ie dan, onze perzikboom. De hoofdstam was doorgebroken. De voedersilo voor
zaden stond tussen de takken op de grond, de pindasilo hing er nog en beetje tussen. Ik heb de pindasilo na navullen aan de wilg gehangen (wel wat minder stevig) en de zaadsilo aan de
'mattenklopper-buis'. Dichter bij het raam, maar ik heb zo even geen betere plek. Wat dat betreft ga ik de perzikboom eigenlijk nog het meeste missen. Half overgroeid door Klimhortensia
en een Kamperfoelie met drie dicht bij elkaar groeiende Meidoorns dichtbij was het de ideale voederplaats. Vogels konden aan alle kanten dichtere begroeing in vluchten.
Op de beelden van de tuincamera kon ik het moment van omvallen gemakkelijk terug vinden. Het was nog spannend, met zo veel vogels in en onder de boom! Eén vogeltje, ik vermoed een
Vink, kwam er nog maar net onderuit! Helaas geen geluid bij het filmpje. Dit was wel aanleiding om eens te kijken of ik daar niet iets aan kan veranderen. Ik heb een microfoontje besteld,
hopelijk gaat dat een beetje makkelijk en goed werken. Het zou leuk zijn de vogels te kunnen horen, het ristelen van begroeing als er weer eens een Bunzing doorheen gaat of als het
onweerd of hard waait of zo. :)
Een tuincamera die ik in de zomer op de zijgevel met de openingen naar de Gierzwaluw observatie-nestkasten gericht had verstelde ik een week of twee geleden. Ik richtte
hem op de oprit en plaatste wat later een infrarood-stralertje naast de camera om 's nachts ook beelden te kunnen maken. Er moet nog wat veranderd worden aan de instellingen van de
camera zodat het beeld 's nachts nog wat beter wordt, maar dat is wat onhandig omdat dat via knopjes op de achterkant van de camera moet en je dan op het beeldscherm binnen moet kijken...
Maar goed, hij draait al en met bewegingsdetectie kan ik mogelijk interessante beelden terugzoeken. Tot noch toe was het niets bijzonders. Veel bewegingsdetectie door voorbij rijdende
auto's. Het licht van de koplampen dat op de stoep schijnt wordt nog net opgevangen of weerkaatst in geparkeerde auto's. Ik klik dan snel door de software om te kijken of er nog iets
anders tussen zit en soms is dat een Huiskat. Maar vandaag viel mijn mond open van verbazing! Want wat kwam daar uit onze voortuin gelopen, over onze oprit??? Een heuse Vos
(Vulpes vulpes)! Hieronder een kort filmpje, helaas dus niet in geweldige beeldkwaliteit.
Nou... Kwam er dus 21 december een Vos over de oprit wandelen, gisteren rende een Bunzing (Mustela putorius) door de achtertuin! Het ging snel en de beelden zijn
niet de moeite van het uploaden waard. Maar toch altijd leuk, een Bunzing op bezoek!
Nee, dan vandaag... 4:17 Komt een Bunzing vanuit de voortuin de oprit over rennen, via de speciale zoogdier-doorgang onder de poort door de achtertuin in. Achter in de tuin steekt het dier
de kop even de marterhoop in! Dat is 4:20. 4:21 Komt er een Steenmarter (Martes foina) de oprit op rennen en gaat ook de poort-doorgang door de achtertuin in! De Steenmarter gaat
niet richting marterhoop, maar neemt bij de 'T-splitsing' de andere afslag. Maar na één minuutje komt het dier al weer terug, rent weer naar de poort en verdwijnt (ook niet
te zien op de oprit, dus buiten beeld van die camera gebleven).
De Bunzing en Steenmarter moeten elkaar haast wel tegen zijn gekomen lijkt me. Helaas is dat nergens te zien. Ik vraag me af hoe zo'n onmoeting zou gaan. Op basis van de camerabeelden schat
ik in dat een Bunzing ongeveer half zo groot is als een Steenmarter, dus wie de baas is lijkt haast wel duidelijk. Maar formaat zegt niet alles, want een Wezel (Mustela nivalis) is
misschien nog kleiner, maar zó fel dat die het misschien van grotere familieleden zou winnen... Hieronder beelden in een compilatie. :)
Nou... Het kan niet op! Op mijn verjaardag werd ik getrakteerd op een zeer uitgebreid tuinbezoek van een Bunzing (Mustela putorius)! Het dier kwam ook nog even
kort de marterhoop van binnen bekijken, maar ging helaas niet helemaal naar binnen. Dat zou nog wel een leuke primeur zijn... Het was nog even lastig de beelden een beetje op volgorde te
zetten aangezien de datum en tijd van één van de cameravallen niet klopte (die springt bij het vervangen van de batterijen automatisch terug naar de standaardinstelling en
dan moet je er net even aan denken die aan te passen). Maar goed, hieronder een mooie Bunzing-compilatie!
Helaas, geen leuke cameravalbeelden vandaag. Al kwam er vannacht wel weer een Bunzing door onze achtertuin rennen. Deze keer enkel op doorreis, dus niet echt de moeite
van het uploaden waard. Ik stelde ook de infrarood-verlichting bij de terras-camera wat bij en ben tevreden met de subtiele verbetering. :)
Maar ik heb wel wat minder leuke beelden vast kunnen leggen. Ze zijn niet bijzonder in de zin dat dit waarschijnlijk dagelijks tientallen, zoniet honderden keren gebeurd deze dagen. Maar
zo vaak zie ik het niet zo duidelijk gedemonstreerd worden. Er zijn
prachtige radarbeelden te vinden van de reactie van
duizenden vogels op vuurwerk. Maar dat blijft toch wat abstract. Nee, dan de beelden die ik vandaag met trillende handen achter de computer bekeek. Kan het nog duidelijker?
En hoewel dit pijnlijk duidelijk maakt wat er gebeurd, verteld het ook niet het hele verhaal. De droge nestkast waarin de Huismus uit de wind een paar graden warmer kan overnachten met haar
donsveren opgezet ter isolatie werd in één klap ingeruild voor de donkere, koude buitenlucht en een slaapplaats... Waar? Vast een kouder plekje in ieder geval! Dat kost enorm veel energie.
Slapen in isolatie versus vliegen in de vrieskou. Voor sommige vogels kan dit zelfs dodelijk zijn!
Naast schadelijk voor veel vogels is vuurwerk ontzettend slecht voor het milieu. De mooie kleuren komen van allerlei zware metalen. Zelfs als je alle restanten vuurwerk opruimt zijn deze
stoffen vrijgekomen in de lucht en verspreid over stoep en straat. Via regenwater komt het in oppervlaktewater terecht waar het al helemaal veel schade aanricht onder plant en diersoorten.
Zware metalen stapelen zich ook nog eens op in het weefsel van verschillende dieren, dus elk jaar komt er zo weer een dosis bij en dat kan op termijn voor grotere dieren zelfs leiden tot
afwijkingen bij nageslacht of zelfs sterfte.
Mijn standpunt moge duidelijk zijn: consumentenvuurwerk moet uitgebannen worden!
Fijne en veilige jaarwisseling allemaal! Ook alle dieren wens ik dat toe, al weet ik dus dat vooral het prille begin van het nieuwe jaar voor veel dieren niet fijn zal zijn...
Toen de perzikboom 10 december omviel had ik niet meteen tijd om de takken op te ruimen. Ik zaagde en knipte wat delen korter en legde alles zo neer dat ik er een beetje
omheen kon lopen.
Vandaag had ik wat meer tijd, dus ging ik er maar weer eens mee aan de slag. Ik had gelezen over zogenaamde muizenruiters. Bouwwerken waar muizen beschutting en voedsel kunnen vinden, maar
niet zozeer om hen te plezieren, maar om een voedselbron voor Steenuilen te vormen... :p Voor een ware muizenruiter had ik de materialen niet, maar ik besloot een losjes daarop gebaseerd
bouwwerk te maken. Onderop delen van de hoofdstam van de perzik met daartussen een kuiltje, daar omheen wat rechte takken als een soort wigwam en daar om en doorheen allerlei kleinere
takken gestoken en gevlochten. En voor de goede orde ook nog wat stro tussen de stamdelen. :)
